Het boekblok is er
Het boek is naar de drukker. Hier een foto met daarbij een autosleutel ter referentie. Het is van een heel grote auto, kun je nagaan.
Bij zo’n bizar boek had ik niet verwacht dat het makkelijk zou zijn om het te produceren. Little did I know. Er was in Nederland maar één drukker die het aandurfde binnen de grenzen van het betaalbare. Het boek zou, net als m’n dummy (een leeg proefexemplaar), zo’n 10 cm dik worden. Voor het uiteindelijke drukwerk kozen we voor mooier papier gekozen dan in de dummy. Als het toch al handgebonden zou worden, maakte die paar centimeter ook niet meer uit, dachten we.
Little (etc). Dat maakt blijkbaar alles uit. Snijmachines die tot maximaal 10 centimeter snijden, bindmachines die wisselend binden op die dikte, de suggestie om het in 2 volumes uit te geven. ‘1250 dagen RuSt, deel I van II’.
Status nu: de deadline naakt. Het eerste gedrukte test-boekblok is bij een andere binder. Het is het mooie papier. En hij wordt blauw en ruim 14 centimeter dik. Tim Beijer Producties is een held. En ik heb een heel hoge telefoonrekening.
